از آنجایی که اکسترودر از فلزی با سختی بالا ساخته شده است، در حین تولید و بهره برداری در معرض ضربه ارتعاش و سایر نیروهای کامپوزیت قرار می گیرد که در نتیجه باعث پاک شدن و سایش اجزا می شود.
روش های مرسوم تعمیر شامل روکش کردن، پاشش حرارتی، عبور برس و غیره است، اما چندین روش دارای معایبی هستند: روکش باعث می شود سطح قطعات به دمای بسیار بالایی برسد، باعث تغییر شکل یا ترک شود، دقت ابعاد و استفاده عادی را تحت تاثیر قرار دهد. حتی منجر به شکستگی در موارد جدی شود. اگرچه فری برس هیچ اثر حرارتی ندارد، ضخامت لایه کشتی نمی تواند خیلی ضخیم باشد، آلودگی جدی است و کاربرد نیز بسیار محدود است. در کشورهای غربی از کامپوزیت های پلیمری به طور گسترده برای حل مشکلات فوق استفاده می شود. عملکرد جامع و ماشین کاری آن در هر زمان می تواند نیازهای خدمات و دقت را پس از تعمیر برآورده کند، ضربه و ارتعاشات ناشی از تجهیزات در حال کار را کاهش دهد و عمر سرویس را افزایش دهد.